Hoofd Innoveren Waarom 20 uur per dag spelen van competitieve videogames me een betere opleiding gaf dan school

Waarom 20 uur per dag spelen van competitieve videogames me een betere opleiding gaf dan school

Uw Horoscoop Voor Morgen

Ik ga vooraf wat ik ga zeggen met het feit dat ik weet dat ik niet de meerderheid ben. Ik weet dat dit niet voor de massa is, en eerlijk gezegd ook niet. Ik ben opgegroeid met de veronderstelling dat als je ergens goed in wilt worden, je je hele hart en ziel erin moet storten. Dus ik heb nooit begrepen waarom ik ooit ontmoedigd was om de 1% mensen achterna te zitten die het 'maken' in een bepaalde branche.

Toen ik een tiener was, was ik een van de hoogst gerangschikte World of Warcraft-spelers in Noord-Amerika.

Elke persoon in mijn leven stond erop dat de uren die ik achter de computer doorbracht een onmetelijke tijdverspilling waren.

Vandaag kijk ik terug en zie ik die uren als de meest winstgevende investering die ik ooit in mezelf heb gedaan. Dit is waarom:

Digitaal ondernemen is gamen.

Ken je die verhalen die je hoort over programmeurs die in hun slaapzalen zitten en het volgende technologiebedrijf van miljarden dollars creëren? Dat is gamen.

Ken je die ondernemers die 18 uur per dag malen, alleen (of met een klein team) in een eenzaam appartement, restjes pizza en drie uur oude koffie delen? Dat is gamen.

Een paar maanden geleden begon ik mijn eerste echte bedrijf, een ghostwriting- en invloedsbureau genaamd Digital Press voor CEO's en seriële ondernemers die hun persoonlijke merken willen bouwen.

Ik hou je niet voor de gek, ik voel me weer een tiener. Ik heb meer tijd in mijn bureaustoel doorgebracht (dezelfde waarin ik tien jaar geleden in de World of Warcraft heb gezeten) om te werken dan iets anders. Dagen van 16 uur zijn een normaal iets.

Ondernemen is gamen. Het heeft lang geduurd voordat ik me dat realiseerde, maar dat is precies wat het is.

En weet je wat? Gamen heeft me goed voorbereid.

Ik kijk om me heen naar veel van mijn collega's, vooral degenen die zeggen dat ze succesvolle ondernemers willen zijn, en daar het lef niet voor hebben. Ze kunnen niet alleen in een kamer zitten en 16 uur achter elkaar grinden. Ze kunnen dat niet dag na dag na dag, week na week na week doen, als dat nodig is. En veel van hen kennen de nuances van internet niet - dingen die me zo bekend voorkomen dat ik het gevoel heb dat het een tweede taal is die ik vloeiend spreek.

Als tiener besteedde ik zo mijn tijd aan online gamen. Ik zou regelmatig diensten van 20 uur draaien om doelen te behalen in de naam van een pantserupgrade. Ik zou hele weekenden op zes uur slaap gaan. Ik herinner me hoeveel nachten ik ging slapen toen de zon opkwam en door het raam mijn slaapkamer binnenstroomde.

School heeft me dat allemaal niet geleerd.

De school leerde me over parallellogrammen - iets waar ik toen geen zin in had en sindsdien geen gebruik meer voor heb gevonden. School leerde me over cellen en stenen en dingen die ik me herinnerde voor een test en die ik me sindsdien absoluut niet meer kan herinneren. School leerde me hoe ik moest rondkomen. Het heeft me niet geleerd om voor mezelf te denken.

Gamen deed het.

Ik besef dat niet iedereen het daarmee eens zal zijn. Ik deel dit om twee redenen:

Ouders...

Als je een ouder bent en je kind houdt echt van videogames, raad ik je aan om wat moeite te doen om te begrijpen wat ze leuk vinden aan hen, waarom het hun interesse wekt en misschien zelfs wat ze hopen te halen uit gamen.

Als tiener deed ik veel in de gamewereld. Veel meer dan wie dan ook ooit de moeite heeft genomen om mij ernaar te vragen. Ik had een van de eerste internet beroemde gaming blogs met meer dan 10.000 dagelijkse lezers. Mijn eerste schrijfopdracht was een ghostwriting-opdracht voor een gamingwebsite waar ik handleidingen voor hen schreef. Ze betaalden me exponentieel meer per artikel dan wat ik schepijs maakte bij de plaatselijke Coldstone Creamery.

Maar niemand heeft het mij gevraagd. En toen ik het probeerde uit te leggen, wilde niemand de tijd nemen om het te begrijpen.

Tegenwoordig is eSports een miljardenindustrie. Eigenaren van NFL- en NBA-teams kopen eSports-teams op omdat ze zien waar het naartoe gaat.

Ik kan zeggen dat ik tien jaar geleden de industrie heb helpen pionieren. En vandaag beschouw ik die vaardigheden als enkele van mijn meest waardevolle activa.

Gamers...

En gamers, als je passie in gamen ligt, raad ik je aan om goed na te denken over de vaardigheden die je verwerft en hoe je ze kunt opschalen naar nog grotere kansen.

Terugkijkend ben ik blij dat ik gestopt ben met gamen. Ik vond het geweldig en ik zal die herinneringen altijd dicht bij mijn hart houden, maar de wereld is een videogame. En ik beloof je, er is geen leuker spel dan het spel van het leven.

alfie deyes geboortedatum

Gebruik gamen als een middel om je vaardigheden aan te scherpen.

Maar kijk dan eens hoeveel verder je ermee kunt komen - buiten het computerscherm.