We begrijpen nog steeds niet helemaal hoe het brein werkt en toch bouwen we machines om het te repliceren. Onze zoektocht om kunstmatige intelligentie te creëren is uitgegroeid tot een bijna razernij terwijl we vooruitgaan met ongekende vooruitgang. Maar zullen we echt de eindstreep halen?
Elke hoop op succes hangt af van ons vermogen om één simpele vraag te beantwoorden: wat is intelligentie precies?
In 1985, Amerikaanse wetenschapper Marian Diamond bestudeerde de hersenen van Albert Einstein en vond een antwoord.
Was het brein van Einstein anders?
We zijn gewend om over neuronen te praten als we het hebben over de hersenen, maar we hebben ook zogenaamde gliacellen. In het Grieks, glia betekent 'lijm'. Gliacellen kregen hun naam omdat we dachten dat ze niet veel meer deden dan alleen de hersenen bij elkaar houden. Een soort gliacel is de stervormige astrocyt.
In 1985, De bevindingen van Diamond waren bijna teleurstellend. De hersenen van Einstein bevatten in totaal niet meer neuronen dan die van de gemiddelde persoon. Het bevatte echter meer astrocyten, in het linker inferieure pariëtale gebied van de hersenen, een gebied dat verband houdt met wiskundig denken.
Aangezien intelligentie werd toegewezen aan neuronen en astrocyten werden beschouwd als niet meer dan 'lijm', haalde deze bevinding geen voorpaginanieuws en werd grotendeels genegeerd.
Wat hebben de hersenen van Einstein eigenlijk onthuld?
ik als je menselijke astrocyten inbrengt in de hersenen van pasgeboren muizen, worden ze intelligenter. Hun leren en geheugen zijn aanzienlijk scherper. Het is pas in de afgelopen jaren dat we de buitengewone reden begrijpen waarom.
We hebben altijd aangenomen dat een synaps, het punt waar twee hersencellen samenkomen om informatie te dragen, uit twee hersencellen bestaat. We waren verkeerd. Een synaps is gemaakt van twee hersencellen - en een astrocyt.
Astrocyten voeden synapsen. Ze zijn niet alleen de sleutel tot synaptische plasticiteit, maar ze zijn zelf ook plastic. Ze groeien en veranderen. Eén astrocyt kan in contact staan met twee miljoen synapsen, hun activiteit en plasticiteit coördineren over uitgestrekte gebieden van het menselijk brein - en bijdragen aan onze intelligentie.
Hoe komen astrocyten voor in kunstmatige intelligentie?
Onderzoekers op het gebied van kunstmatige intelligentie van de Universiteit van A Coruña in Spanje onlangs Spain verbeterde neurale netwerkprestaties door een algoritme te gebruiken dat kunstmatige astrocyten omvatte. Toen de activiteit van een neuron een maximum bereikte, werd de astrocyt geactiveerd. Het verhoogde het gewicht van de verbindingen van het neuron met de neuronen van de aangrenzende laag met 25 procent, en simuleerde wat er in het echte leven zou kunnen gebeuren.
Hoe vergroot je astrocyten?
Als Einstein een genie was vanwege zijn astrocyten, kunnen we dan ons aantal astrocyten vergroten en ook genieën worden?
Al in 1966, Diamond en haar team demonstreerden dat het plaatsen van jonge ratten in een stimulerende omgeving die rijk is aan uitdagingen en nieuwe ervaringen, gliacellen deed toenemen.
We weten nu now dat dit zelfs bij oudere muizen gebeurt.Oudere muizen in een 'verrijkte omgeving' plaatsen neemt toeastrocytgetallen en complexiteit, wat correleert met betere cognitieve prestaties.
Als je je afvraagt, wordt het effect ook bij mensen gezien.
Een dit jaar gepubliceerde studie volgde 17 jaar productiemedewerkers in een fabriek in Duitsland. Het volume van hersengebieden geassocieerd met uitvoerende functie en motivatie was groter bij degenen die waren blootgesteld aan terugkerende nieuwigheden in hun werk. Dit was geassocieerd met betere cognitieve prestaties op middelbare leeftijd.
Plasticiteit kost energie en moeite en onze hersenen zijn lui. Ze willen niet zonder goede reden proberen te 'groeien'. Uitdaging en nieuwigheid verleiden de hersenen met een reden om het te proberen.
Wat dit voor u betekent.
Tijdens haar carrière als professor integratieve biologie aan de University of California, Berkeley, concludeerde Diamond dat vijf factoren cruciaal zijn voor gezonde astrocyten -- en voor het menselijk brein om op elke leeftijd te gedijen: een goed dieet, lichaamsbeweging, uitdaging, nieuwigheid - - en liefde (ze merkte dat de muizen in haar lab langer leefden en het beter deden als ze geknuffeld werden).
Focussen op deze vijf dingen kan de stressbestendigheid vergroten en je mentaal scherp houden. Als je een team leidt, ben je misschien niet in staat om ieders dieet en trainingsroutines te veranderen of liefde te tonen, maar je kunt ervoor zorgen dat je team voldoende kansen heeft voor 'nieuwheid' en uitdaging. Minimaliseer herhaling en standaardisatie en moedig werknemers aan om nieuwe dingen te leren en te beheersen die buiten hun vaardigheden vallen.
Astrocyten vormen een rode draad in het complexe weefsel van intelligentie, maar onze groeiende kennis over astrocyten heeft intelligentie vandaag een beetje minder verbijsterend gemaakt dan een paar jaar geleden.
Toen Diamond (die vorige week overleed) haar bevindingen in 1985 rapporteerde, was de overweldigende conclusie dat het brein van Einstein niet veel verschilde van dat van iemand anders. Tegenwoordig kunnen we vol vertrouwen zeggen dat het brein van Einstein er toch heel anders uitzag.
wat doet tim yeager voor de kost?
