Hoofd Lood Hoe de voedselobsessie van deze ondernemer een bedrijf van $ 6 miljoen werd

Hoe de voedselobsessie van deze ondernemer een bedrijf van $ 6 miljoen werd

Uw Horoscoop Voor Morgen

Toen Amanda Hesser, mede-oprichter van de e-commerce- en communitysite Eten52 , een jong meisje was, leerde ze hoe moeilijk het kan zijn om een ​​bedrijf te hebben. Haar ouders hadden een autodealer gekocht in hun geboorteplaats Scranton, Pennsylvania, en hielden het draaiende terwijl de olieschokken van de jaren zeventig het moeilijk maakten. 'Ze hadden geen geld', zegt Hesser. 'Ze hebben er alles voor geriskeerd.'

Toen, toen ze 8 was, brandde de dealer tot de grond toe af. 'Destijds was het een van de grootste branden [ooit] in Scranton', herinnert ze zich. 'Het probleem met een brand in een autodealer,' zegt ze droog, 'is dat er veel benzine is.'

De volgende dag, terwijl de stank van verbrande banden in de lucht hing, zette haar vader een aanhanger aan de overkant van het smeulende gebouw op, zodat hij de auto's kon verkopen die niet waren vernietigd. 'Hij wilde mensen laten weten dat dit hem niet naar beneden zou halen', zegt Hesser.

Als veerkracht het kenmerk is van een oprichter, heeft Hesser duidelijk de eigenschap van haar vader geërfd. Gedurende haar hele carrière heeft ze sprongen gemaakt - van bakker en chef-kok tot topschrijver van voedsel tot - ver in de dertig - ondernemer. Ze lanceerde eind 2009 haar tweede startup, Food52, samen met mede-oprichter Merrill Stubbs. Oorspronkelijk een online bestemming voor thuiskoks om recepten te delen en te delen, is het sindsdien uitgegroeid tot een hub voor culinair ingestelde mensen - van salami-abonnementen tot schaaldierenvorken tot een huwelijksregister. De site maakte al vroeg naam door een jaar lang wekelijkse receptenwedstrijden te organiseren - vandaar de naam. De winnaars werden uiteindelijk gepubliceerd in een crowdsourced kookboek .

Vandaag heeft Food52 - wacht er maar op - 52 medewerkers (en nee, dat is niet zo ontworpen). De omzet van het bedrijf bereikte $ 6,2 miljoen in 2014, en de driejaarlijkse omzetgroei van 890 procent miste net de Inc. 500 van vorig jaar (het klokte binnen op nummer 521). Volgende: de app (Niet)Recepten , bedoeld voor meer ervaren koks, waarmee gebruikers voedselfoto's kunnen uploaden naar een platform dat ze doorzoekbaar maakt op ingrediënten die worden vermeld in de bijschriften van gebruikers.

Hoewel Hesser lijkt alsof ze altijd voorbestemd was om ondernemer te worden, kreeg ze voor het eerst de aandacht als schrijver. Na haar afstuderen aan de universiteit, zeer geïnteresseerd in eten, besloot ze tijd te besteden aan het studeren van koken in Europa. Maar ze was een blut student, de middelen van haar familie waren bescheiden, en, herinnert ze zich, in die tijd gaf 'niemand studiebeurzen' voor zulke dingen. Een probleem? Niet voor haar. 'Ik heb net een plan gemaakt voor een studiebeurs, een culinaire organisatie gevonden'-- De dames van Escoffier --'en gooide ze op de financiering van mij om naar Europa te gaan.' Het werkte. Daar leerde ze bakken in Rome bij Campo de 'Fiori oven en in Parijs bij de monumentale bakker De molen van de Maagd . In Frankrijk werkte ze samen met de bekende voedselschrijver Anne Willan, een tijdgenoot van Julia Child's en de oprichter van de prestigieuze kookschool Kookschool La Varenne . Toen ze 27 was, publiceerde ze haar eerste boek, over Willans tuinman.

mark wahlberg's broers en zussen

Een decennium of zo na haar tijd in Europa, was Hesser comfortabel genesteld in New York City, waar ze een benijdenswaardige carrière opbouwde als een topschrijver over eten bij The New York Times en een New York Times Magazine columniste met verschillende boeken onder haar riem. Toen, in 2008, besloot ze een buy-out te nemen van de Keer een oude jeuk krabben. Of, zoals ze destijds tegen Media­bistro zei: 'Ik dacht, nou ja, mijn man en ik hebben een hypotheek te betalen, kinderen te voeden, en de economie stort in - het is het perfecte moment om een ​​bedrijf te starten!'

'Oprichters zeggen vaak: 'Ik breng mijn dagen door met het blussen van branden.' Het zijn alleen niet zulke grote.'Amanda Hesser

Hesser had altijd al interesse gehad in het vastleggen van het leven en zijn verschillende geschiedenissen, wat haar naar haar eerste idee voor een startup leidde. 'Mijn eerste vier boeken herhaalden dit', legt ze uit. ' T hij kok en de tuinman sporen per jaar in een tuin. Koken voor meneer Latte volgt de tijdlijn van een verkering. Eten, Geheugen - nou ja, genoeg gezegd.' Op dat moment begonnen Facebook, Twitter en Flickr net te exploderen. Ze geloofde dat er behoefte was aan één platform dat de gefragmenteerde digitale geschiedenis van mensen kon samenbrengen. Ze schakelde twee technische medeoprichters in om Sea­winkle te bouwen, een poging om 'je digitale leven in een visueel formaat te destilleren'. Maar uiteindelijk besloten Hesser en haar mede-oprichters dat Seawinkle niet zeewaardig was. Mislukte ontmoetingen met potentiële investeerders 'dwong ons onszelf moeilijke vragen te stellen: of dit een bedrijf was en of we de juiste mensen waren om het te bouwen.' Dat waren ze niet. Dus schudden ze elkaar de hand en liepen weg van het project.

Maar ze had een ander idee, dit was geworteld in wat ze het beste kende. In september 2009 had zij en Stubbs, die ze had ontmoet en bevriend was geraakt tijdens het werken aan een receptenboek voor de Keer -- gelanceerd Voedsel52. Gevraagd naar het kiezen van een mede-oprichter die veel van haar redactionele en culinaire vaardigheden deelt - soms een gevaarlijke gok - zegt Hesser dat ze zich laat leiden door de overtuiging dat 'persoonlijke affiniteit veel belangrijker is dan vaardigheden.'

De twee ontdekten al snel hoe belangrijk die affiniteit zou zijn. In de zomer van 2010 zaten de medeoprichters te dineren bij Roberta's in Brooklyn, 'huilend over onze pizza'. Ze hadden geen geld meer, moesten zichzelf nog betalen en konden investeerders niet zover krijgen om hun idee of hen te kopen. 'We hadden zoiets van,' moeten we dit stoppen? Gaan we dit stopzetten?'', herinnert Hesser zich. Maar dat deden ze niet. Hoe zijn ze er doorheen gekomen? 'Grit,' schiet Hesser terug. 'Je moet het 'dit kan niet mislukken'-gevoel hebben.' Ze kochten zichzelf tijd door geld te lenen van de moeder van Stubbs en de man van Hesser (beiden zijn terugbetaald, meldt Hesser). Er volgden financieringsrondes van in totaal $ 9 miljoen, van een reeks investeerders, waaronder Gary Vaynerchuk en het moederbedrijf Food Network Scripps Netwerken Interactief .

Hessers pad heeft haar een heel eind van Scranton verwijderd. Haar vader stierf meer dan 20 jaar geleden, en vandaag leidt haar oudere broer het familiebedrijf, Tom Hesser Motors , dat is uitgegroeid tot meerdere autodealers. Maar wat ze zag opgroeien blijft haar nog steeds bij. 'Oprichters zeggen vaak - inclusief ikzelf - 'Ik breng mijn dagen door met het blussen van branden', zegt ze. 'Het zijn alleen niet zulke grote.'