Hoofd Lood De tweet van Neil deGrasse Tyson over massale schietpartijen was slecht. Zijn verontschuldiging was misschien erger geweest

De tweet van Neil deGrasse Tyson over massale schietpartijen was slecht. Zijn verontschuldiging was misschien erger geweest

Uw Horoscoop Voor Morgen

Astrofysicus Neil deGrasse Tyson maakte afgelopen weekend een grote fout. Hij volgde het met een grotere.

Amerika was aan het wankelen tijdens het weekend nadat ten minste 31 mensen werden gedood bij back-to-back massale schietpartijen - de eerste in El Paso, Texas op zaterdagochtend, en vervolgens in Dayton, Ohio slechts 13 uur later.

Op zondag tweette Tyson het volgende:

In de afgelopen 48 uur hebben de VS op gruwelijke wijze 34 mensen verloren door massale schietpartijen.

hoe oud is jeff mauro

Gemiddeld verliezen we gedurende 48 uur ook...

500 tot Medische fouten
300 tegen de griep
250 tot zelfmoord
200 tot auto-ongelukken
40 tot moord via pistool



Vaak reageren onze emoties meer op spektakel dan op data.

Hoewel het citaat van Tyson wetenschappelijk correct lijkt te zijn, bekritiseerden velen het als gevoelloos en koelbloedig.

Op maandag, Tyson ging naar Facebook om zich te verontschuldigen ...soort van.

'Mijn bedoeling was om objectief waarheidsgetrouwe informatie te bieden die zou kunnen helpen bij het vormen van gesprekken en reacties op vermijdbare manieren waarop we sterven', schreef Tyson. 'Waar ik me misrekende, was dat ik oprecht geloofde dat de Tweet nuttig zou zijn voor iedereen die levens probeert te redden in Amerika. Wat ik heb geleerd van de reeks reacties is dat voor veel mensen bepaalde informatie - met name mijn Tweet - waar kan zijn, maar nutteloos, vooral in een tijd waarin veel mensen nog steeds in shock zijn of proberen te genezen - of beide.'

Ik juich Tyson toe voor deze eerste reactie en voor het leren van een waardevolle les. Op dit punt had hij gewoon sorry kunnen zeggen tegen de mensen die hij pijn heeft gedaan.

In plaats daarvan zei hij dit:

'Dus als jij een van die mensen bent, mijn excuses dat ik niet van tevoren weet welk effect mijn Tweet op jou kan hebben.'

Oeh. Niet goed.

Zowel de eerste tweet als de quasi-excuses zijn perfecte voorbeelden van hoe onze woorden onbedoeld schade kunnen berokkenen, zelfs als we proberen te helpen.

Ik zou beweren dat emotionele intelligentie toepassen, het vermogen om emoties effectief te begrijpen en te beheersen, had Tyson in dit geval enorm kunnen helpen.

Er zijn twee belangrijke redenen waarom de eerste tweet van de beroemde wetenschapper en de daaropvolgende Facebook-post tot verontwaardiging leidde:

hoe oud is minnie bieten

1. Het ontbrak empathie.

Tyson beweert dat hij probeerde gegevens te gebruiken om 'conversaties en reacties vorm te geven op manieren waarop we sterven die voorkomen kunnen worden'.

Dat mag waar zijn, maar de manier waarop hij het onderwerp benaderde miste ernstig empathie. Het getuigde van een gebrek aan gevoel voor de personen die zojuist dierbaren verloren hebben. Het stelde ook veel vormen van overlijden door een ongeval gelijk aan een opzettelijke daad van massamoord.

Verder zou de timing van Tysons tweet - slechts een paar dagen na de schietpartij - kunnen worden gelijkgesteld aan zout in een nieuwe wond wrijven.

2. Het ontbrak aan respect.

Zoals vermeld, was een groot deel van Tyson's follow-up Facebook-post goed. Het toonde bewijs dat we konden leren van de kritiek van anderen, wat een onschatbare vaardigheid van emotionele intelligentie is.

Maar de verontschuldiging viel flauw.

Als Tyson zegt 'als jij een van die mensen bent, bied ik mijn excuses aan omdat ik niet van tevoren weet welk effect mijn Tweet op jou kan hebben', horen veel mensen:

is Leah Remini nog steeds getrouwd?

'Het spijt me dat ik de toekomst niet kon voorspellen. En dat ik niet kon voorzien dat een paar overgevoelige mensen de waarheid niet aan zouden kunnen.'

Ik suggereer natuurlijk niet dat dit de toon is die Tyson probeerde aan te slaan - ik wijs er alleen op dat de daaropvolgende reactie laat zien dat mensen zich zo voelden. (Ik heb contact opgenomen met de heer Tyson voor commentaar en zal dit verhaal bijwerken als ik er een ontvang.)

Het is ook niet mijn doel om de heer Tyson als persoon te bekritiseren. We maken allemaal wel eens blunders; het enige verschil met beroemdheden is dat hun fouten in veel grotere mate worden geanalyseerd.

Maar door deze situatie nader te bekijken, kunnen we er allemaal van leren.

De volgende keer dat een tragedie toeslaat, of de volgende keer dat je anderen in een emotionele toestand ziet, denk er dan niet over na hoe je dit kunt gebruiken om een ​​agenda te bevorderen, of hoe je iemand kunt overtuigen van punten waar je een sterk gevoel bij hebt.

Richt je in plaats daarvan op het tonen van empathie en medegevoel.

Focus op luisteren en begrijpen, in plaats van spreken.

En als het tijd is om te spreken, probeer dan te troosten.

Of in ieder geval om te relateren.

Als het je lukt, help je, in plaats van pijn te doen.

En daar kunnen we allemaal wel wat meer van gebruiken in deze wereld.