Misschien vind je Mike Krzyzewski leuk. Misschien niet. (Aangezien we het over Duke hebben, kiezen de meeste mensen, vooral vanaf een bepaalde leeftijd, waarschijnlijk voor het laatste.)
Maar je kunt niet argumenteren met zijn succes.
In zijn 42 jaar als hoofdbasketbalcoach bij Duke heeft Krzyzewski, die onlangs aankondigde met pensioen te gaan na het seizoen 2021-2022, het record van 1170 overwinningen aller tijden in Division I. Zijn teams wonnen vijf landstitels en stonden twaalf keer in de Final Four. Hij won vijf Olympische gouden medailles, twee als assistent en drie als hoofdcoach.
Dus ja: hem leuk vinden of niet -- omdat je ieders succes kunt respecteren zonder hem als persoon aardig te vinden -- zijn prestaties als coach zijn verbluffend. Krzyzewski volgde een moeilijk privéschoolprogramma (Bill Foster, de coach die hij verving, dacht dat het gras overal in South Carolina groener was) en veranderde Duke in een krachtpatser.
Hoe? Hij geloofde dat hij een winnend programma kon bouwen.
En zoals elke effectieve leider liet hij zijn teams in zichzelf geloven.
Perfect voorbeeld: 'the Shot', de zoemer van Christian Laettner tegen Kentucky in de East Regional Finals van 1992, misschien wel het meest iconische schot in de geschiedenis van het NCAA-toernooi.
In de verlenging nam Kentucky een voorsprong van één punt met 2,1 seconden te gaan op een lopende springhaak van Sean Woods.
Wat zei Coach K tegen zijn team tijdens de time-out?
'Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik echt dacht dat we zouden winnen' Krzyzewski vertelde Graham Bensinger . 'Maar als leider moet je het vertrouwen uitstralen dat je zegt: 'We gaan winnen.' We hadden oog in oogcontact, waarheid, vertrouwen, en ik zei: 'We gaan winnen.'
Geloof vereist een plan. In feite, geloof vertrouwt op op een planning.
Mensen moeten weten wat, maar ze moeten ook begrijpen en omarmen hoe . Krzyzewski stelde een spel op waarin Laettner de inkomende pass dichtbij de top van de sleutel zou vangen en vervolgens een fractie van een seconde zou beslissen om te schieten of te passen.
Yolanda Adams lengte en gewicht
'Ik vroeg Grant (Hill, wie de bal inkomend zou passen),' zei Krzyzewski, 'kun je de bal 75 voet gooien?' En hij zei ja.'
Toen vroeg Krzyzewski aan Laettner: 'Als je van de basislijn komt, zul je hem dan vangen?'
Laettner, die zelfs op de meest intense momenten niet in staat was iets anders dan zichzelf te zijn, zei: 'Coach, als Grant een goede pass gooit, zal ik hem vangen.'
Beiden waren domme vragen. Het is duidelijk dat Hill de bal zo ver kon gooien. Het is duidelijk dat Laettner het kon vangen. Dus waarom vragen?
'Vaak,' zegt Krzyzewski, 'als je iemand vraagt of ze iets kunnen doen, en ze zeggen dat ze het zullen doen, hebben ze in gedachten dat ze het al hebben gedaan.'
Op een enorm moment, een met ongelooflijk hoge inzetten, had Krzyzewski het doel teruggebracht tot basistaken voor elke speler wist hij kon optreden.
Die kennis, dat geloof, wekte vertrouwen.
In het evenement kon Hill een goede pass gooien (vooral omdat Kentucky ervoor koos geen speler op hem te zetten). Laettner wist de pass te pakken.
En toen maakte Laettner het schot. (Omdat zoals hem of niet, Laettner is een van de meest talentvolle basketbalspelers aller tijden.)
Krzyzewski wist niet dat zijn team zou winnen.
Hij wist niet dat Laettner het schot zou maken.
hoe groot is mia farrow
Ondanks zijn schijnbaar buitenaardse zelfvertrouwen, wist Laettner niet dat hij het schot zou maken.
Maar Krzyzewski geloofde zijn team kon winnen -- en hij hielp hen geloven door basisvragen te stellen waardoor ze niet alleen konden visualiseren, maar ook het vertrouwen hadden dat ze hun rol met succes konden spelen.
Zijn geloof, en die eenvoudige motiverende tactiek, hielpen het geloof in zijn spelers te inspireren, zowel als individu als als team.
Net zo Steve Jobs zei ooit: :
Je kunt de punten niet verbinden door vooruit te kijken; je kunt ze alleen achterwaarts met elkaar verbinden. Dus je moet erop vertrouwen dat de stippen in je toekomst op de een of andere manier met elkaar zullen verbinden.
Je moet ergens op vertrouwen -- je gevoel, lot, leven, karma, wat dan ook. Deze benadering heeft me nooit in de steek gelaten en heeft het verschil gemaakt in mijn leven.
Je kunt nooit garanderen dat je team altijd zal slagen.
Je kunt nooit garanderen dat individuele medewerkers altijd slagen.
Maar als je niet in jezelf gelooft -- en als je geen geloof in je medewerkers wekt -- kun je bijna garanderen dat jij, en zij, nooit zullen slagen.
