Te veel mensen beoordelen succes met de dag - wat niet realistisch is, en dit is waarom.
Ze stelden een heel groot doel, meestal iets dat de vaardigheid van meerdere vaardigheden combineert, die elk jaren zouden kosten om onder de knie te krijgen. Dat doel is dan gekoppeld aan een soort hoop met betrekking tot externe validatie: 'Als ik dit bereik, dan iedereen zal me respecteren!' En tot slot, om het helemaal af te maken, beloven ze zichzelf om meedogenloos naar dat doel toe te werken, allemaal zonder eerst hun dagelijkse bezigheden te onderzoeken en zich af te vragen waar ze in hun drukke schema eigenlijk pen op pad, penseel op ezel, neus op de slijpsteen en doe het benodigde werk.
Kortom: ze hebben gefaald voordat ze zelfs maar begonnen zijn.
De kans is groot dat jij een van die mensen bent. Dat komt omdat iedereen op aarde 'een van die mensen' is. We hebben allemaal, hoe doelgericht we onszelf ook beweren, het talent om dingen van onszelf te verwachten die onrealistisch zijn.
De dromenjagers nemen zo'n uitspraak en zeggen: 'Je kunt me niet stoppen!' Maar zelfs zij beseffen niet dat hun eigen succes niet het resultaat is van bruut geweld. Succesvol zijn op de lange termijn heeft veel meer te maken met een stapje terug doen en afleiding wegwerken, dan met vraatzuchtig vooruitgaan. Dat laatste is hoe je een burn-out krijgt.
Dat alles is eigenlijk nog maar het topje van de ijsberg. Dit zijn de echte redenen mensen veel te vroeg hun doelen opgeven:
1. Ze willen het resultaat meer dan dat ze een vaardigheid willen verwerven.
Hoeveel mensen ken je die vaak praten over iets prestigieus dat ze willen zijn, en toch nooit echt de nodige stappen ondernemen om dat ding te worden?
Veel.
Mensen houden ervan om verliefd te worden op het idee van iets groots. We houden van de gedachte een beroemde tech-ondernemer te zijn, veel meer dan dat we ervan houden om jarenlang in een donkere kamer te zitten om te leren coderen. En wat gebeurt er als die eerste wegversperring is bereikt? Er wordt uitgegaan van falen en het hele pad wordt volledig opgegeven. Omdat kennis en beheersing van een vaardigheid niet de drijvende kracht was - de glanzende beloning op het einde was dat wel.
2. Ze geven te veel om wat mensen denken (en zijn bang voor oordeel bij mislukking).
Sabotage.
Het is wat mensen doen om de angst voor afwijzing te vermijden. Zie je, door jezelf te saboteren, kun je de mislukking van tevoren zien aankomen. Je kunt je erop voorbereiden. Je kunt een heel verhaal verzinnen over dat het niet jouw schuld was. En dat is allemaal veel veiliger dan alles op het spel te zetten en de wereld op de eerste rij te plaatsen.
Mensen geven op omdat ze bang zijn wat andere mensen zullen denken als ze falen.
3. Ze zien falen aan voor geleerde lessen.
De beste doelpuntenmakers weten dat falen niets meer is dan een vermomde les. In feite is een citaat waar ik naar leef, 'Nooit fouten, altijd lessen, voor altijd meesters.' Dit is het motto voor het pad van waar meesterschap.
Degenen die hun doelen opgeven, beschouwen mislukking echter als een label. 'Ik heb gefaald', herhalen ze zichzelf keer op keer, waarbij ze de kans voor hun ogen volledig missen.
Het is pas een mislukking als je het zo ziet. Voor alle anderen die slagen, is het niets meer dan een zuurverdiende les.
4. Ze gooien liever de handdoek in de ring dan te draaien.
Zoek een bedrijf voor mij dat vanaf het begin precies wist wat het zou worden, in alle opzichten, vorm en vorm. Het bestaat niet.
Dat komt omdat bedrijven, merken, ideeën en visies geen stilstaande schepen zijn. Ze worden niet vooraf aan een tafel geconstrueerd en vervolgens in exacte vorm tot leven gebracht. Ze evolueren in de loop van de tijd, ze groeien, ze verzamelen feedback en passen zich aan.
Mensen die hun doelen opgeven, blijven te veel gehecht aan wat hun visie in het begin was, niet bereid om compromissen te sluiten met de nieuwe informatie die hun reis heeft opgeleverd. Ze noemen het liever allemaal als een mislukte onderneming dan dat ze nemen wat ze onderweg hebben geleerd, het toepassen en hun idee van vorm laten veranderen.
Kortom: ze kunnen hun oorspronkelijke verwachting niet loslaten.
5. Ze hebben niet de discipline om lang genoeg bij hun idee te blijven om het live te zien.
Iedereen wil 'the idea guy' (of girl) zijn. Iedereen wil de kamer binnenlopen, vijf minuten luisteren, een gekke gedachte uitschreeuwen, dan de microfoon laten vallen en weggaan. Er zijn maar weinig mensen die tussen het onkruid willen kruipen en dat idee tot leven willen brengen.
De reden is dat in het onkruid zijn hard werken is. Je moet je handen vuil maken. Je moet echt, echt je spullen kennen. Je moet elke dag het onbekende omarmen en doorzetten, ongeacht de uitdagingen die zich voordoen.
Meestal geven mensen hun doelen op, simpelweg omdat ze geen discipline hebben. Ze kunnen zichzelf er niet toe brengen iets tot het einde uit te werken, hoe klein het project ook is. Ze hebben nog niet de gewoonten ontwikkeld die nodig zijn om te werken, niet alleen op de dagen dat ze zich geïnspireerd voelen, maar ook op de dagen dat ze zich ongeïnspireerd voelen.
6. Ze worden afgeleid door wat iemand anders doet.
Ondernemers zijn berucht omdat ze het bedrijf willen bouwen dat iemand anders met succes opbouwt.
Ter vergelijking: mensen stoppen met eten wat er op hun bord ligt, omdat ze willen wat ze op dat van iemand anders zien. Vooral wanneer waar u naar kijkt een eenvoudiger uit te voeren bedrijfsmodel lijkt te zijn (wat het zelden of nooit is), kan het zo gemakkelijk zijn om afgeleid te worden.
Waar dit toe leidt is een gebrek aan geduld, wat een gebrek aan discipline aanmoedigt, wat het proces van opgeven alleen maar versnelt.
hoe oud is de vrouw van larenz tate?
7. Ze geloven niet genoeg in zichzelf.
En natuurlijk het meest overmatig gebruikte maar brutaal ware cliché dat de mens kent: de snelste weg naar het opgeven van je doelen is een gebrek aan zelfvertrouwen.
Mindset is alles, en zonder een ijzersterke en positieve gemoedstoestand zul je falen. Dat is gewoon de koude harde waarheid van dit alles. Hoe getalenteerd je ook bent, hoeveel kansen je ook op een presenteerblaadje krijgt, als je niet in jezelf gelooft, zul je een manier vinden om alles te verkwisten.
Aan de andere kant kunnen en zullen degenen met een fijn afgestemde mentaliteit die bereid zijn om te volharden, een idee tot succes brengen. Een gemiddelde persoon met gemiddelde vaardigheden, maar een volhardende geest kan de finish halen. Een getalenteerd persoon zonder zelfvertrouwen kan dat niet.
Als een van de bovenstaande dingen met je resoneert, raad ik je ten zeerste aan om je af te vragen hoe je positieve gewoontes kunt ontwikkelen om de richting te veranderen.
Het succes ligt voor het oprapen.
