Hoofd Hoofdstraat Het hartverscheurende verhaal van het bedrijf achter 's werelds grootste moersleutel

Het hartverscheurende verhaal van het bedrijf achter 's werelds grootste moersleutel

Uw Horoscoop Voor Morgen

Opmerking van de uitgever: Deze rondleiding langs kleine bedrijven door het hele land benadrukt de verbeeldingskracht, diversiteit en veerkracht van het Amerikaanse bedrijfsleven.

Dan Brown huilde toen het vonnis viel. In een binnenstad In het gerechtsgebouw van Chicago had een federale jury zojuist Browns patent op de Bionic Wrench gevalideerd, een moersleutel die als een tang grijpt met het knijpen van een handvat. Het oordeelde ook dat Sears en zijn verkoper, Apex-toolgroep , opzettelijk inbreuk had gemaakt op dat octrooi .

Daarna spraken de advocaten van Brown met de juryleden. 'Ze zeiden dat ze konden zien dat het voor hem om het principe ging, want toen hij kapot ging, was er nog geen schadenummer gelezen', zegt Sarah Spires, een procespartner bij advocatenkantoor Skiermont Derby in Dallas. 'Hij had een dollar kunnen krijgen. Het was gewoon dat hij op dat moment vond dat hij recht had.'

Zo voelt Brown zich niet meer. 'Ze noemen dit het rechtssysteem', zegt hij. 'Ze zouden het het onrechtsysteem moeten noemen. Het feit dat ik hier nu ben is te gek.'

In mei 2017, Loggerhead-tools , het in Chicago gevestigde bedrijf waarvan Brown de oprichter is, won $ 6 miljoen in een rechtszaak wegens octrooi-inbreuk tegen zijn voormalige klant Sears en Sears' leverancier Apex. Apex fabrikanttijdelijke aanduidingactures de Max Axess Wrench - die, net als de Bionic Wrench, grijpt als een tang - in China. Met verhoogde schade kan Loggerhead's prijs verdrievoudigd zijn. 'Het was een fantastische dag voor ons. Een echt David-en-Goliath-ding', zegt Brown, die meer dan 100.000 dollar uit eigen zak investeerde en eindeloze uren besteedde aan het nastreven van zijn claim.

Achttien maanden later, Goliath - zij het een gewonde Goliath geconfronteerd met faillissement -- staat weer bovenaan. Als onderdeel van de langdurige juridische strijd beval de rechter een nieuw proces en, in een kort geding in juli, besliste de zaak in het voordeel van de verdachten. De rechter vernietigde de uitspraak over de geldigheid van het octrooi niet, maar dat kon in hoger beroep opnieuw worden aangevochten. 'Als onze patenten ongeldig zouden worden verklaard, zouden we helemaal naakt zijn', zegt Brown. 'Iedereen kan een Bionic Wrench maken, en we zouden geen toevlucht nemen.'

De beslissing verblindde hem. Voor Brown, een productieve uitvinder en universiteitsprofessor, was de Bionic Wrench de belichaming van zijn gedetailleerde ontwerpfilosofie en rotsvast geloof in Amerikaanse productie. Hij gaat in beroep, maar hij vreest nu voor het lot van een bedrijf waarvoor hij zijn pensioensparen op het spel heeft gezet en een nieuwe hypotheek heeft afgesloten.

Een kwestie van principe.

De zaak heeft zijn tol geëist van de zaken van Brown. Loggerhead, dat vijf mensen in dienst heeft, heeft sinds de lancering in 2005 voor ongeveer $ 60 miljoen aan sleutels verkocht. Tegenwoordig zijn de inkomsten de helft van wat ze waren op het hoogtepunt van het bedrijf, en de rechtszaak maakt het moeilijker om nieuwe accounts te winnen. 'Het is alsof je zaken doet met een zwarte wolk boven je hoofd', zegt Brown.

Pijnlijker is dat de patentstrijd ook een aanval is op Browns meest vurige overtuigingen. Eerst en vooral zet hij zich in voor de Amerikaanse productie, een stand die hem zaken heeft gekost. 'Ik gebruik Amerikaans staal, onderdelen van Amerikaanse makelij en Amerikaanse arbeidskrachten', zegt hij. 'Maar het is een constante strijd geweest om dat zo te houden.'

Browns andere overtuigingen zijn abstracter. Als ondernemer en uitvinder met de ziel van een academicus, heeft hij tientallen jaren besteed aan het cultiveren van een uitputtende filosofie van concurrentievoordeel, belichaamd in een proces dat hij noemt Differentiatie door ontwerp . Brown creëerde de moersleutel oorspronkelijk als basis voor een casestudy over dat proces. Hij wilde een product waarvan hij het ontwerp, de fabricage, de commercialisering en de bescherming stap voor stap kon documenteren, zodat hij en anderen het konden aanleren.

Lisa Bolivar en Jorge Ramos

Een nauwgezette, intense man wiens curriculum vitae loopt tot 13 pagina's met één regelafstand --- inclusief 34 patenten - Brown nam de Bionic Wrench-zaak op in een proefschrift dat hem in 2017 een doctoraat opleverde aan de Universiteit van Coventry. Hij doceert nu Differentiatie door Design aan de Northwestern University, waar hij professor is aan de technische school.

'De enige kans is om iets in een witte ruimte te ontwerpen dat waarde en concurrentievoordeel creëert en het vervolgens te beschermen', zegt Brown. 'Dat is in mijn gedachten geen jota veranderd.'

Uitvinder te huur.

Brown's strijd speelt zich af niet ver van waar hij opgroeide, in Chicago's South Side. Zijn vader werkte in de veestapel. Zijn moeder was verpleegster. Brown kreeg zijn eerste baantje met afwassen toen hij 13 was. Op vuilnisnachten in de buurt reed het gezin rond op zoek naar tv-buizen en koperdraad om te verkopen. Ze zouden afgedankte fietsen mee naar huis nemen om op te knappen.

Browns vader wilde dat hij loodgieter zou worden, maar zijn eerste werkgever maakte polyurethaanschuim. Hij verhuisde naar een startup; vervolgens naar een bedrijf dat kits maakte voor het spuiten van schuimisolatie. Terwijl hij daar was, ontwikkelde Brown een nieuw type schuimdispenser, waarop zijn werkgever patenteerde. Hij bleef het product updaten, waarbij hij meer patenten voortbracht. Maar Brown had financieel nooit veel gewonnen van het intellectuele eigendom dat hij hielp creëren. Dus bij zijn volgende werkgever: 'Ik zei tegen de eigenaar dat als ik patenten aanmaakte, ik de helft van de voordelen wilde die het bedrijf krijgt.'

Met de inkomsten uit die patenten lanceerde Brown in 1991 Consul-Tech, een adviesbureau voor productontwikkeling. Herhaalde opdrachten winnen was gemakkelijk, maar nieuwe opdrachten moeilijk. Hij kon pronken met zijn groeiende octrooiportfolio, maar niet met de producten die op basis van die nieuwe technologieën zijn gemaakt. Hoewel zijn producten verschillende prijzen wonnen, 'kon ik er niet over praten omdat ik niet kon zeggen dat ik dat product had ontwikkeld.'

Brown had een eigen pronkstuk nodig om prospects te verblinden. Hij wilde ook een casestudy maken waarin het proces van Differentiatie door ontwerp dat hij aan het verfijnen was, documenteerde. Daarvoor had hij een product nodig, 'iets waar mensen voor willen betalen, dat een probleem oplost dat iedereen herkent', zegt Brown.

Een mooi hulpmiddel.

In het voorjaar van 2002 vroeg Brown zijn tienerzoon om de maaier van het gezin te veranderen van bladmulch- naar grasmaaimodus. De zoon wilde een tang gebruiken omdat de onderdelen bedekt waren met smurrie en moeilijk vast te pakken waren. Brown maakte bezwaar dat een tang de moeren en bouten zou verwijderen. 'Ik dacht, zou het niet geweldig zijn om een ​​gereedschap te hebben dat werkt als een sleutel, maar kan vastgrijpen als een tang?' zegt Bruin.

Zijn oplossing was de Bionic Wrench, gebaseerd op het openings- en sluitmechanisme van een sluiter van een spiegelreflexcamera. Het verstelbare gereedschap heeft twee handvatten zoals een tang in plaats van één, zoals een sleutel. Het grijpt een bout aan alle zes platte zijden vast, waardoor de spanning op de hoeken wordt weggenomen om strippen te voorkomen. Het vermenigvuldigt ook de grijpkracht van de hand om het vastdraaien en losmaken gemakkelijker te maken.

De Bionic Wrench debuteerde in 2005 op de National Hardware Show in Las Vegas. Toen de best-in-show-awards werden aangekondigd, liep Brown's moersleutel weg met Popular Mechanics' Product of the Year. Het kreeg extra onderscheidingen in nationale en internationale ontwerpwedstrijden, wat een aardverschuiving van retailvragen opleverde. Potentiële klanten waren dol op de nieuwheid en het ontwerp van het product. Toen kwam de sticker-schok.

De aanvankelijke adviesprijs van Loggerhead was $ 32,95: meer dan twee keer zoveel als traditionele verstelbare sleutels. (Vandaag de dag kost de Bionic Wrench tussen $ 19,95 en $ 24,95. Veel gewone sleutels worden verkocht voor minder dan $ 10.) Brown werd onder druk gezet om de prijs te verlagen, wat outsourcing zou betekenen. 'Ik zei: 'Dit is een product van Amerikaanse makelij',' zegt hij. 'Ik weigerde.'

Dus Loggerhead verkocht via QVC, Amazon en zijn eigen website, evenals een paar retailklanten, zoals de hardwarecoöperaties Ace en True Value. Dan Harris, eigenaar van twee Ace Hardware-winkels in de buitenwijken van Chicago, heeft de Bionic Wrench sinds de introductie bij zich en zegt dat de hogere prijs de verkoop niet heeft beïnvloed. 'Het feit dat het in de VS is ontworpen en gemaakt, is een zeer sterke reden voor mensen om het te kopen', zegt hij.

De Sears huwelijksreis.

Een paar jaar lang groeide Loggerhead gestaag. Maar de recessie 'was een klap in onze maag', zegt Brown. Het bedrijf had geïnvesteerd in verschillende productiteraties en had Bit Dr geïntroduceerd, een ergonomische schroevendraaier met 21 koppen. Voor alle producten drong Brown aan op in Amerika gemaakte gereedschappen, die duur waren. Het bedrijf had een voorraad opgebouwd die niet meer bewoog. Winkeliers waren ijzig traag om te betalen.

Loggerhead worstelde een jaar of twee. Toen vroeg Sears in 2009 om de sleutel te testen. Het bestelde dat jaar 15.000 eenheden en het volgende jaar 70.000. In 2011 bestelde Sears 300.000 sleutels, die voor Kerstmis uitverkocht waren. Brown besteedde ongeveer $ 500.000 aan televisieadvertenties die klanten naar Sears dreven, die hij op een gegeven moment vroeg om de bestelling te verhogen tot een miljoen sleutels. Toch voegt hij eraan toe dat Sears tijdens de gesprekken het ritme vasthield: 'We kunnen zoveel meer verkopen als je naar China gaat.'

Loggerhead stopte met het nastreven van nieuwe klanten om Sears bijna exclusiviteit te geven en begon een Amerikaanse toeleveringsketen op te zetten om het toegenomen volume aan te kunnen. Dus Brown was zenuwachtig toen Sears in juni 2012 plotseling stopte met communiceren. 'Radiostilte,' zegt hij.

De Sears scheiden.

In het najaar van 2012 ontving Brown een e-mail van een consument die fan was van de Bionic Wrench. 'Er stond: 'Gefeliciteerd met het verkrijgen van je gereedschap in Craftsman. Maar ik ben boos dat je ermee naar China bent gegaan'', zegt Brown. 'Ik mailde hem terug en zei: 'Kun je dat uitleggen?''

Brown's correspondent meldde dat hij had gezien wat de Bionic Wrench was in een kerstshow bij Sears. Brown vroeg de man om er een te kopen en 's nachts. Het kreeg het label Craftsman, de gereedschapslijn die oorspronkelijk eigendom was van Sears. Ook: gemaakt in China.

Brown vertelde zijn verhaal aan The New York Times , genoeg media-aandacht genererend om een ​​team van advocaten te interesseren die bereid zijn om aan onvoorziene omstandigheden te werken. Vijf jaar lang wond zijn rechtszaak melasse langzaam door het systeem. De oorspronkelijke rechter stierf. Drie maanden later won Loggerhead tijdens het proces. Sears en Apex verzochten om een ​​nieuw proces over de schade.

De eerste rechter in de zaak had de conclusies van het octrooi gedefinieerd waarover de jury uitspraak zou doen. De rechter die het na zijn dood overnam, liet die beweringen in stand, maar besloot later dat ze het er niet mee eens was. In december verleende ze een nieuw proces op basis van haar eigen constructie van de claims. Beide partijen verzochten in plaats daarvan om een ​​kort geding. In juli stelde de rechter Sears en Apex in het gelijk.

(Sears reageerde op een interviewverzoek met een verklaring: 'Sears is blij met de beslissing van de rechtbank. We kijken uit naar de volgende stappen en deze zaak achter ons te laten.' Apex reageerde ook met een verklaring: 'Apex Tool Group is blij met de wijk uitspraak van de rechtbank, waarin wordt geoordeeld dat ons product wettelijk geen inbreuk maakt op het octrooi van Loggerhead. We verwachten dat deze niet-inbreukmakende uitspraak in hoger beroep zal worden bevestigd.')

Brown zegt dat hij er altijd van uit was gegaan dat de zaak in beroep zou gaan. Maar hij had nooit gedacht dat Loggerhead aantrekkelijk zou zijn. 'Het is net een Kafka-roman', zegt hij.

Een onzekere toekomst.

Spiers verwacht dat het nog een jaar duurt voordat het hof van beroep uitspraak doet. De faillissementsaanvraag van Sears heeft geen invloed op de uitkomst, legt ze uit, omdat er een schadeloosstellingsovereenkomst bestaat tussen Sears en Apex, dus Apex is aansprakelijk. Ondertussen zoeken Brown en zijn zoon, Loggerheads directeur bedrijfsontwikkeling, nieuwe klanten en proberen ze de schulden van het bedrijf af te betalen.

Brown had zich voorgesteld om een ​​hele familie van innovatieve tools te produceren en hij heeft verschillende ideeën voor nieuwe producten. Maar hij kan het in Amerika gemaakte gereedschap niet betalen. Hij zegt dat hij probeert positief te blijven terwijl de molens van justitie malen. Hij vertelt over het vooruitzicht van een grote kerstactie. Hij houdt van zijn baan in het onderwijs.

Bij Northwestern ondervragen Browns studenten hem vaak over de zaak. 'Ik zeg tegen hen dat als je niet vecht, je standaard verliest', zegt hij. 'We gaan door met vechten.'